Gangotri to druga świątynia na trasie Char Dhamu. Zapraszamy na naszą opowieść.
Oto druga cześć naszej podróży duchowej w Himalajach. Pierwszą część możesz przeczytać tutaj: Yamunotri – niezwykła duchowa podróż (1)
Trasa jest ciężka, droga jest kręta i bardzo trudna. W końcu jesteśmy w Himalajach. Jedziemy wzdłuż rzeki Ganges, a rzeka tworzy niesamowite kaniony. Dla tubylców taka trasa to normalka A my nie możemy oderwać oczu od tych pięknych widoków.
Przyroda bywa tu trudna i uciążliwa dla takich ja my, czyli dla niewprawionych. Najgorzej jest po monsunach. Lawiny z kamieni i potoki wodne potrafią zniszczyć drogę. Ba, mogą ją nawet porwać. Mieliśmy taką przygodę, trafiliśmy na drogę, która była, no właściwie to jej nie było. Płynąca woda zabrała ją ze sobą. Jak dojeżdżaliśmy do stojącego w Himalajach na korka, to właśnie trwały prace odbudowujące ją i na szczęście dla nas, zbliżały się do końca. Jedynie, co zostawało to czekać aż naprawią drogę, a takie naprawy robią dość szybko i sprawnie. Co ciekawe, taki specjalny sprzęt zawsze mają pod ręką, w specjalnych do tego przygotowanych miejscach.
Myśmy się nie nudzili czekając na drogę. Po prostu rozkoszowaliśmy się widokami. A jest czym! Widoki i kanion Gangesu to istne cudeńka. Nawet w myślach nie da się tego wyobrazić, kaniony piękne i bardzo głębokie, Czasami ich głębokość sięgała ok 2 000 m. A droga wąska, wystarczy błąd kierowcy i… lepiej nie myśleć.
Po takich przygodach dojechaliśmy do Gangotri. Bagaże zostały w samochodzie na parkingu, a my spacerkiem poszliśmy do świątyni Lorda Shivy. Po drodze pełno kramów, można kupić gadżety, wisiorki, figurki i wszystko, co możliwe. Oj było tu wszystko. Ja kupiłam sznur pięknych granatów w cenie okazyjnej..
Gangotri jest położona na wysokości 3048 metrów nad poziomem morza, położona bardzo blisko granicy indyjsko – tybetańskiej. Dla mnie najważniejsze było to, że można tam dojechać samochodem, nie trzeba chodzić z plecakiem. Lato tutaj jest stosunkowo chłodne, a zimy są mroźne. Deszcz pada w miesiącach maj i w czerwcu. Dla turystów, bramy świątyni są otwarte tylko w miesiącach od maja do listopada.
Drogą wśród kramów doszliśmy do placu świątynnego, z tego placu są strome schody, które prowadzą do Gangesu. Wszyscy ściągnęliśmy buty i z radosnym okrzykiem zdobywcy weszliśmy do rzeki. No i co, z jeszcze większym krzykiem wyskakiwaliśmy z niej (przy niesamowitym ubawie oglądających nas Hindusów i naszym chichocie), aby potem pomalutku i powoli moczyć stopy. Woda w rzece jest tak strasznie zimna, ale tak strasznie, że zimna woda lecąca z naszego kranu to jest wrzątek! A tam, w połączeniu z gorącym powietrzem, zimno to jest bardzo spotęgowane. Ale każdy z nas był dzielny i udało się moczyć nogi nawet przez parę minut.
To tutaj ma swój początek rzeka Ganges. Ganges to potężna rzeka i należy do jednej ze świętych rzek Indii. W rzeczywistości rzeka ma swe źródło 18 km dalej w Gaumukh (ale przyjmuje się, że tutaj), pod moreną powierzchniową ciągnie się 40-kilometrowa rzeka lodu.
Z Himalajów spływają dwie bliźniacze rzeki Ganges i Yamuna. Rzeki łączą się w Allahabadzie, Mieście Bogów, zwanym dawniej Prajagą. Obie rzeki utrzymują przy życiu Indie, woda Gangesu jego używana do nawadniania ogromnych połaci pól. Bez tej wody Indie nie miałyby pszenicy, kukurydzy i proso. Ganges czy Matka Ganga (Ganga Ma jak mawiają tubylcy) jest tematem wielu mitów.
W pewnej modlitwie występuje 108 nazw tej rzeki! Dlaczego Hindusi darzą ją takim uwielbieniem? Ponieważ od niej zależy ich przetrwanie, a poza tym ma ona ścisły związek ze starożytną mitologią. Wierzą, że dawniej Ganges istniał w niebie, tworząc Drogę Mleczną.
W Gangotri jest również świątynia poświęcona Bogini Ganga, która jest córką Boga gór, Himawana (co znaczy „posiadacz śniegu”), i jest ona siostrą Parwati, małżonki Shivy. W najdawniejszych czasach bogowie zatrzymywali rzekę dla siebie, gdyż uważali ją za zbyt piękną i cenną aby dzielić się nią z ludźmi. 
Świątynie wzniósł w XVIII dowódca Gurków. Na placu przed świątynią jest potężny kompleks z rzeźb, jest góra z rzeką Ganges spływającą po jej zboczach na głowę Shivy. A z głowy kilkoma strumieniami spływa na ziemię. Medytowaliśmy chwilę na tym placu, w świątyni nie można było przebywać długo, bo pielgrzymów było dużo i każdy chciał tam wejść i choć na chwile wpaść w zadumę.
Każdy wraca zadowolony i w ciszy, Widać po twarzach, że wszyscy przeżywają pobyt i że to był naprawdę duchowy pobyt.
Jedziemy do Kedarnath.
Zdjęcia z tej części możecie zobaczyć tutaj: Gangotri
Char Dham (dewanagari: cztery święte miejsca) to popularna nazwa obejmująca 4 bardzo ważne świątynie. A trasa, która myśmy pokonali to tak naprawdę Mały Char Dham.
